mniejsza niż jedna tysięczna masy Słońca, a zarazem dwa i pół raza większa niż łączna masa wszystkich innych planet
w Układzie Słonecznym. Wraz z Saturnem, Uranem i Neptunem tworzy grupę gazowych olbrzymów, nazywaną czasem
również planetami jowiszowymi. Największa planeta Układu Słonecznego składa się w trzech czwartych z wodoru
i w jednej czwartej z helu; może posiadać także skaliste jądro złożone z cięższych pierwiastków. Ze względu na szybką
rotację przybiera kształt spłaszczonej elipsoidy obrotowej (ma niewielkie, ale zauważalne zgrubienie w płaszczyźnie
równika). Powierzchnię planety, którą stanowią nieprzezroczyste wyższe warstwy atmosfery, pokrywa kilka warstw
chmur, układających się w charakterystyczne pasy widoczne z Ziemi. Najbardziej znanym szczegółem jego powierzchni
jest odkryta w XVII wieku przy pomocy teleskopu Wielka Czerwona Plama, będąca antycyklonem o średnicy
większej niż średnica Ziemi. Wokół planety istnieją słabo widoczne pierścienie i potężna magnetosfera.
Posiada co najmniej 66 księżyców. Cztery największe, zwane galileuszowymi, odkrył Galileusz w 1610.
Ganimedes, największy z księżyców, ma średnicę większą niż planeta Merkury. Planeta była wielokrotnie badana
przez sondy, zwłaszcza na początku programu Pioneer i programu Voyager, a następnie przez sondę Galileo.
Ostatnia wizyta sondy w okolicach Jowisza miała miejsce pod koniec lutego 2007, wiązała się z misją New Horizons
mającą zbadać Plutona. Sonda użyła pola grawitacyjnego Jowisza, aby zwiększyć swoją prędkość. W przyszłości planuje
się wysłanie misji mającej badać księżyce lodowe w systemie Jowisza, w tym Europę, posiadającą pod lodową
powierzchnią wodny ocean.
fizyczne właściwości:
Średnica równikowa: 142 984km (11 209 Ziemi)
Powierzchnia: 62,17 x 1mld km (120,5 Ziemi)
Gęstość: 1,326 g/cm3
Temp powierzchni: śr. -121°C
Budowa atmosfery: Wodór-86%, Hel-14%, Metan-0,1%