wielkości i czwartą pod względem masy planetą naszego systemu. Nazwa planety pochodzi od Uranosa, który był bogiem
i uosobieniem nieba w mitologii greckiej, ojcem Kronosa (Saturna) i dziadkiem Zeusa (Jowisza). Choć jest widoczny gołym
okiem, podobnie jak pięć innych planet, umknął uwadze starożytnych obserwatorów ze względu na niską jasność
i powolny ruch po sferze niebieskiej. Sir William Herschel ogłosił odkrycie planety w dniu 13 marca 1781,
po raz pierwszy w historii nowożytnej rozszerzając znane granice Układu Słonecznego. Uran to również pierwsza
planeta odkryta przy pomocy teleskopu. Uran budową i składem chemicznym przypomina Neptuna, a obie planety mają
odmienną budowę i skład niż większe gazowe olbrzymy: Jowisz i Saturn. Astronomowie czasem umieszczają je
w oddzielnej kategorii "lodowych olbrzymów". Atmosfera Urana, chociaż – podobnie jak atmosfery Jowisza i Saturna
– składa się głównie z wodoru i helu, zawiera więcej zamrożonych substancji lotnych (tzw. lodów) niż atmosfery
większych planet-olbrzymów; są to substancje takie jak woda, amoniak i metan, oraz śladowe ilości węglowodorów.
Jego atmosfera jest najzimniejszą atmosferą planetarną w Układzie Słonecznym; minimalna temperatura to -224 °C.
Ma ona złożoną, warstwową strukturę. Uważa się, że jej najniższe chmury tworzy woda, a najwyższa warstwa chmur
jest utworzona z kryształków metanu. Z kolei wnętrze Urana składa się głównie z lodów i skał.
Fizyczne właściwości:
Średnica równikowa: 51 118km (4,007 Ziemi)
Powierzchnia: 8,084 x 1mld km2 (15,849 Ziemi)
Gęstość: 1,318 g/cm3
Temp powierzchni: śr. -205°C
Budowa atmosfery: Wodór-83%, Hel-15%, Metan-1,99%, Amoniak-0,01%